ErasmusMC: Voorbereiding Chemoradiatie
Voorbereiding op de chemoradiatie.
 |
| 5300 stappen. |
Ochtendje ErasmusMC met allemaal afspraken die te maken hebben met chemo en uitwendig bestralen. Vermoeiend, maar wel allemaal op 1 ochtend en dat is wel prettig.
Wat opmerkelijk is, is dat sommige mensen kijken naar mijn foto in het dossier en dit dan als leidraad gebruiken of ik wel/niet in de wachtkamer zit. Nu wil het geval dat deze foto stamt uit de steentijd en toen was ik blond. Vreselijk, maar het was echt waar. Men zoekt dus naar een blonde versie van mij en ja die is er dus niet. Makkelijker zou het zijn om tijdens deze zoektocht toch ook mijn naam hardop uit te spreken, want dan boeken ze meer succes. In sommige wachtkamers hebben we dus maar zelf even aangegeven dat ik er echt ben. (Het aanmelden via de 'zuil' werkt dus niet altijd naar behoren blijkt en dan krijgen ze geen melding dat ik aangemeld ben).
Radiotherapeut-oncoloog
Prettig gesprek. Ook hier weer rekening houdend met de PTSS. Alles was bespreekbaar. Uiteraard weer met de benen in de lucht en kijken in de onderwereld. Ik hoorde een "Oh" en vroeg wat dit betekende. Het betekende dat zij ook dat 'bolletje' had gezien naast de baarmoedermond, maar dat dit geen probleem was en gewoon met de behandeling om zeep zou worden geholpen. Zucht....ben allergisch voor Oh en Ah en andere geluiden, want ik ben momenteel erg onzeker over mijn lijf omdat het mij zo misleid heeft. Ook het verwijderen van al die buisjes bij de Brachytherapie onder een 'roes-achtig' iets was bespreekbaar. En men zou proberen dat ik niet hoefde te blijven in het ziekenhuis, maar dan moest er wel iemand bij mij slapen just in case (ICE). Mijn dochter heeft zich al opgeworpen als lijfwacht dus dat is geregeld.
CT-scan
Melden bij de zorgpost, verdunde contrast drinken. Infuus prikken (wat eigenlijk altijd een drama is, want heb gewoon waardeloze vaten) en toen moest ik snel tussendoor nog even een ECG laten maken.
ECG
Ook hier weer een zuil die op hol sloeg 'U bent verkeerd'. Gelukkig werd dit weer snel opgelost, want ik moest op tijd terug zijn in verband met het contrast. Ik voelde me even assepoester die voor de avondklok terug moest zijn, maar alles verliep verder soepel en we waren op tijd terug voor de CT-scan.
CT-scan: 2 Dames die mij met een engelengeduld hielpen. Ook rekening hielden met al mijn ongemakken en hop ik werd op tafel gepositioneerd (broek op je knieën en armen omhoog) en de scan begon te draaien. Ook het intra veneuze contrast liep en dat was gebeurd. Maar toen...... "Uw darmen zitten nog vol, denkt u dat u naar het toilet kunt en dan de blaas volhouden?" Aan mijn gezicht konden ze zien dat ik dit wel een hele uitdaging vond. Mijn blaas functioneert prima, maar dit was toch wel een bijzondere opdracht. Gelukkig zei een van de laboranten dat dit haar zeker niet zou lukken, dus ik was niet bang om te falen. Het was wel gelukt om mijn darmen te legen, maar tegelijkertijd ook mijn blaas. Eerst maar een scan met lege blaas dan maar.
Nieuw plan: Ik zou 4 bekers water drinken op weg naar mijn laatste afspraak zodat mijn blaas weer lekker vol zou zijn en dan daarna nog even terugkomen. Op die manier was ik op tijd voor de laatste afspraak.
Fellow, gynaecologisch
Dit klinkt raadselachtig, maar dit was een hele aardige dame in opleiding tot specialist en zij zou bekijken of ik chemo-waardig ben. Ze had de bloeduitslagen binnen en luisterde naar hart en longen. Mijn bloeddruk was torenhoog, maar ik had inmiddels ruim 5000 stappen afgelegd en had behoorlijk wat afspraken achter de rug, dus we weten deze hypertensie daaraan. Ze legde nogmaals uit wat de chemo allemaal doet, welke bijwerkingen en wanneer ik expliciet direct contact op moet nemen met het ziekenhuis. Ook schreef ze alvast de medicijnen voor die ik moet slikken tegen de misselijkheid. Er werd mij verteld dat je hier niet zo misselijk van bent als van de gewone chemokuur, maar dat het slikken van de medicatie wel voor verlichting kon zorgen. Verder zou ze nog even contact opnemen met de cardiologie omdat ik nu eenmaal een minder goed functionerende mitralisklep heb. Ben hiervoor 5 jaar gevolgd, maar omdat deze klep geen gekke dingen deed en ik er verder geen last van heb, hoefde ik niet meer terug te komen. Mijn bloedwaarden waren allemaal prima. Tegen het einde van het consult haastten wij ons richting de CT-scan omdat ik voelde dat ik een volle blaas had en dit ook zo wilde houden.
Vervolg CT-scan: Op het moment dat ik wilde kloppen op de deur, zoals afgesproken, ging deze open. Dat was wel een hilarisch moment omdat het net leek alsof we elkaar hadden zien aankomen. De CT-scan was snel gemaakt met een prachtige volle blaas en ik mocht eindelijk naar het toilet. Nu moesten we nog naar de apotheek, die gelukkig in het ErasmusMC zit.
Apotheek
Ik heb echt altijd wel iets geks. Never a dull moment. Weet niet waar het aan ligt, maar soms lijkt het wel alsof het nooit 'normaal' kan gaan. Eerst een nummertje getrokken en even plaats nemen tot je geroepen wordt. Alles ging eigenlijk heel snel, dus ik sta aan de balie en de dame die mij hielp was opgewekt en vrolijk. Terwijl zij mij wat vragen stelde, stortte er een collega van haar in. Maar ook echt helemaal. Het was triest, huilen en ze zag het allemaal niet meer zitten. De collega was niet in beeld, maar we kregen wel alles mee. De dame die mij hielp werd hierdoor afgeleid en ik voelde een lachkriebel opkomen. Mijn gezicht spreekt ook altijd boekdelen, dus de dame aan de balie zag dat en schoot ook in de lach. Ik geef toe het was natuurlijk niet 'gepast' wanneer je collega instort, maar de situatie was zo bizar, dat ook ik eigenlijk moest lachen. Ze verontschuldigde zich omdat ze aan de hand van het recept begreep dat ik chemotherapie zou krijgen, maar ik zei dat het leven met een lach en een traan is en dat ik het helemaal niet erg vond.
Wel vraag ik me dus af wat er nu met deze collega gebeurd is, want die zat echt niet lekker in haar vel en dat was best triest eigenlijk.
Op naar de laatste afspraak waarbij ik uitleg/voorlichting krijg over de Dagbehandeling en de chemotherapie, dat zal op 15 oktober a.s. plaats vinden.
Reacties
Een reactie posten